In het kielzog van m’n opinie van 15 september op VRTNWS) werd uw #justitiewatcher, net als ook ook John Crombez geinterviewd door Tine Peeters in De Morgen van 16 september.

Op Twitter liet Hugo Lamon meteen optekenen dat ik “wild om me heen schopte”. De repliek van deze kersvers verkozen woordvoerder van de Orde van Vlaamse Balies (al dan niet in die hoedanigheid) kon niet uitblijven.

Zijn repliek van 17 september - eveneens in De Morgen - geef ik u hier op deze link.

De reactie van Hugo Lamon heeft bijna tekstueel iets van die van de Antwerpse vrederechter Dirk Scheers. Als antwoord op de Driekoningenbrief van meer dan 50 organisaties uit de zorgsector, sneerde vrederechter Scheers samen met zijn zoon (advocaat C. Scheers) in het Rechtskundig Weekblad onder de titel ‘Makkers, staakt uw wild geraas’ (R.W. 18 6 2016). Wie kritiek geeft op het werk van juristen, wordt dus weggezet als een lastig klein kind.

Of zoals een Brugse vrederechter in april 2016 schamperde tegen een moeder, tewerkgesteld in de zorgsector, die bewindvoerder wou worden over haar gehandicapt kind: ‘mevrouw, zorgt gij voor uw kindjes (in de instelling nvr), die advocaat zal wel zorgen voor het bewind van uw zoon’.

Drie dingen verwonderen me alvast in de repliek van meester Lamon.

Vooreerst wordt mijn kritiek als “fout en ronduit lasterlijk” weggezet. Nochtans doceert Lamon mediarecht aan de Hasseltse hogeschool.

Hij pikt er de titel uit maar zou toch het verschil moeten kennen tussen een interview en een opinie. Minder verkrampt reageren zou ook helpen. Of zou dat nu de nieuwe huisstijl van de OVB zijn ?

Ten tweede vindt hij het “kort door de bocht om te zeggen dat enkel familie in aanmerking kan komen”.

Lamon schuift daarmee zelf helemaal de bocht uit.

Ik pleit immers uitdrukkelijk enkel voor het respect voor de geest en de letter van de wet die (overigens al in haar eerste editie van 1991) de familiale voorkeur formuleerde.

Als meester Lamon de moeite zou doen om mijn juridisch handboek ‘Kwetsbaren in het nieuwe recht’ ter hand te nemen zou hij op p. 159 - 164 lezen hoe de rechtspraak die voorkeur goed kan toepassen. Hij zou onder meer in voetnoot 359 mijn vonnis van 25 10 2001 lezen waarin ik gemotiveerd afweek van die familiale voorkeur maar hervormd werd in hoger beroep. Dat liep vervolgens niet goed af.

Het getuigt voor een jurist niet van intellectuele eerlijkheid om een interview juridisch fundamenteel onjuist te citeren om er vervolgens gretig een karikatuur van te maken.

Ten derde valt het op dat meester Lamon het in zijn opiniestuk twee keer heeft over ‘voorlopige bewindvoering’. Als hij de wet van 17 maart 2013 (toepasselijk sinds 1 9 2014) zou gelezen hebben, zou hij weten dat die term afgeschaft werd. Waarom dat gebeurde, vindt hij op de inleidingspagina 13 van mijn zelfde boek. Om zeker te zijn dat meester Lamon zich minstens op dat punt bijschoolt, copieer ik die passage hiernaast.

Tot slot, wimpelt meester Lamon de kritiek weg als “losse flodders”.

Dan zal hij de Driekoningenbrief van 6 1 2016 van meer dan 50 organisaties uit de zorgsector niet gelezen hebben op Knack of de VRT.

Of heeft hij de long read van Phara de Aguirre op 21 1 2017 niet gelezen: ‘Julien, gered uit de zorg’ ?

Maar het is een feit dat die Driekoningen-oproep niet bij iedereen in goede aarde viel.

Dat leest u bijvoorbeeld in de ijzige mail van de voorzitter van het Koninklijk Verbond van Vrederechters hieronder. En u weet meteen wie de cijfers achterhoudt.