WELKOM !

U kan me bereiken via mail op dit adres: infoADjustwatch.be (klik op de link)

Vrederechter van 1987 tot 2011, zette ik me sinds de eerste wetgeving vanaf 1991, dus ruim 20 jaar lang in voor onze kwetsbare medeburgers. Ik werd ook persoonlijk en familiaal met die zorg geconfronteerd.

In mijn sindsdien gepubliceerde boeken over bewindvoering pleit ik voor een welbegrepen naleving van de verfrissende en bevrijdende geest van de nieuwe wet. Dat vergt aandacht, respect en empathie, maar uiteraard ook een juridisch correcte kijk. Op het werkveld is er veel positieve inzet, maar ook veel versnippering. Foute informatie of onjuiste toepassing van de wet leidt tot een betreurenswaardig ‘chilling effect’ voor de kwetsbare mensen en families in wiens belang de wet net vernieuwd werd.

Brede informatie over hoe de wet in de praktijk wordt gebracht, kan positief inspireren of waarschuwen, maar vooral ook suggesties en oplossingen aanreiken.

Met de kennis en spreekvrijheid waarover ik beschik wil ik mij inzetten voor een betere toepassing van de wetgeving in de rechtspraktijk en dit door contacten met, en informatie aan alle actoren (magistraten, academici, medische en sociale sector, wetgever, uitvoerende macht...).

Door dysfuncties of onjuiste interpretaties te signaleren, kan u de rechtspraktijk helpen bijsturen en ook zelf tips bekomen voor de problematiek waar u voor staat.

Uw berichten worden vertrouwelijk behandeld en bij eventuele publicatie (in overleg) worden eventuele gerechtelijke beslissingen minstens geanonimiseerd wat de betrokken familie betreft. Het gaat uitdrukkelijk niét om ‘naming & shaming’, maar wel om de doorstroming van informatie, ter verbetering van de rechtspraktijk in het belang van kwetsbare mensen. Zo worden ook de ‘good practices’ aangemoedigd en het gebruik van de wet bevorderd.

De professionele juridische pers vermeldt wel altijd de betrokken vrederechter en de datum van diens beslissing.

Anonieme of niet voldoende identificeerbare mails worden niet beantwoord.

Een eerste samenvatting van meldingen vindt u op de bijlage aan de Open Brief die een groot aantal organisaties van de gezondheidszorg op 6 januari 2016 publiceerde.

U vindt deze #3Koningenbrief via de blog van die dag op deze link hier.

Het zeer moeilijke verhaal van Rudy J. vond u op de blog van de dag ervoor (klik hier).

VAAKST GESIGNALEERDE ONDERWERPEN:

1. ervaringen van familieleden bij hun bezoek aan de griffie.

2. wantrouwen van vrederechters tegenover familieleden die bewindvoerder willen worden.

3. het “examen” dat bepaalde vrederechters aan familieleden opleggen.

4. de voortijdige ambtshalve ‘kanteling’ (vaak zonder oproeping en ‘full max’ bescherming)

5. 5.aanwijzing van advocaat-bewindvoerder zonder overleg of noodzaak.
   

6. 6.ambtshalve uitbreiding van nieuwe bewindvoering over de goederen tot bewind over de persoon.
   

7. 7.reflexmatig gebruik van de ‘full max’ bescherming - gebruik van de zgn. ‘checklists’.
   

8. 8.nutteloze financiële betutteling via machtiging.
   

9. 9.uitoefening van druk vanwege de vrederechter op de familie of familiaal bewindvoerder.
   

10. onterechte weigering van vertrouwenspersoon door de vrederechter.

11. 11.complicaties  bij PAB (Persoonlijk Assistentie Budget) en Persoonsopvolgend Budget.
    

12. 12.vaak gehoorde praktische klachten bij professionele bewindvoeringen.
    

13. enkele commentaren van familieleden, artsen en sociaal assistenten.

WAT BEDOELDE DE NIEUWE WET VAN 17 MAART 2013 VOOR DE NIEUWE BEWINDVOERING  ?

Het was hoog tijd voor meer aangepaste juridische zorg voor bv. demente patiënten en al wie omwille van een gezondheidsprobleem de eigen belangen zelf niet meer voldoende kon beredderen

Sinds 1991 bestonden daarvoor vier verschillende wettelijke regelingen naast elkaar, met alle complicaties van dien.

De wet van 2013 introduceerde een eenheidsstatuut dat daarenboven ook strookt met de menselijke waardigheid. Niet alleen de financiële belangen van de beschermde persoon moeten gerespecteerd worden, maar ook zijn ‘persoon’ zelf, met alles wat daarbij hoort aan beslissingen over verblijf en patiëntenrechten. Daarbij moet uitgegaan worden van de bekwaamheid van de persoon met een handicap, en diens integratie in de samenleving. Bijgevolg moet iedere ‘bescherming’ beperkt worden tot wat subsidiair noodzakelijk is, en proportioneel toegepast in de mate als nodig.

Dat is een mensenrechtelijke verplichting, ook ingevolge internationale verdragen.

De wet heb ik dan met een knipoog ook altijd ‘de grote sprong voorwaarts’ genoemd, want zij vergt meer dan ooit vooral van de juridische actoren een mentaliteitswijziging.

Daarover schrijft professor Tim Wuyts, destijds ‘penhouder’ van de nieuwe wet en thans ook adviseur van minister van Justitie Koen Geens: “De wetgever “had in het bijzonder tot doel de drempel voor de familiale bewindvoerders te verlagen, de aanstelling van een vertrouwenspersoon te stimuleren, de bescherming van de persoon slechts in uitzonderlijke omstandigheden mogelijk te maken en de bijstand als gemeenrechtelijk regime op te leggen. Ook op dit punt rijst er kritiek. De noodzakelijke mentaliteitswijziging bij de diverse actoren betrokken bij het bewind zou in heel gevallen nog achterwege blijven. De nieuwe wet zou in sommige gevallen zelfs een achteruitgang in de praktijk betekenen. Dergelijke praktijken zijn uiteraard verwerpelijk en moeten worden bestreden met de gangbare rechtsmiddelen” (Tim Wuyts, ‘Een jaar toepassing van het eengemaakte beschermingsstatuut. Een tussentijdse evaluatie en aanbevelingen tot bijsturing waar nodig.’, Rechtskroniek voor de Vrede- en Politierechters 2015, Die Keure, Brugge, 222, 31 nr 53).

TERUG NAAR HET HOOFDMENU BEWINDVOERING : klik hier.